Η φωτιά στο Διαφάνι θα βγει εκτός ελέγχου. Ο αέρας θα την “σπρώξει” στις αποθήκες του Δούκα, αλλά και στο χωριό, με πολλά σπίτια να φλέγονται. Οι Σεβαστοί παρατηρούν το θέαμα και είναι στα όρια του νευρικού κλονισμού. Ο Δούκας ουρλιάζει και κατηγορεί τον Μιλτιάδη για τις φωτιές, στις Άγριες Μέλισσες.
Όλα αυτά, χωρίς να γνωρίζει πως η ίδια του η γυναίκα προκάλεσε όλη αυτή την αναστάτωση. Οι Αβάντες απέτυχαν, καθώς δεν υπολόγισαν πως η φωτιά θα πάρει την λάθος κατεύθυνση. Στο χωριό επικρατεί πανικός, με τον Φανούρη να εκλιπαρεί για βοήθεια τον Λάμπρο, τον Κωνσταντή και τον Νικηφόρο. Η πυροσβεστική δεν έχει εμφανιστεί ακόμη, με τους κατοίκους να παλεύουν σώμα με σώμα με τις φλόγες.
Ο Δούκας, βλέποντας την κατάσταση αυτή, κατηγορεί τον Μιλτιάδη για το μεγάλο κακό που τον βρήκε, στις Άγριες Μέλισσες. Άλλωστε, εκείνος είχε βάλει πρώτος φωτιά στα καπνά, πριν από αρκετά επεισόδια. Έτσι, θεωρεί δεδομένο πως ο αδελφός του θέλησε να τον καταστρέψει για ακόμη μια φορά, φέρνοντας τον απόλυτο πανικό.
Ο Μιλτιάδης, όμως, βρίσκεται στο σπίτι με τα κορίτσια. Λέει στον Νικηφόρο να φύγει για να βοηθήσει κι εκείνος με τις φλόγες, μένοντας ο ίδιος πίσω, ως φύλακας άγγελος των κοριτσιών. Βέβαια, χωρίς να γνωρίζει πως υπογράφει το ίδιο του το τέλος. Η οργή του Δούκα είναι μεγάλη, όπως επίσης και η βεβαιότητα του για την ενοχή του αδελφού του.
