Η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου μίλησε στον Άρη Καβατζίκη και το Πάμε Δανάη για τους Παγιδευμένους και όχι μόνο.
Η ηθοποιός μίλησε για την Αγγελική, την ηρωίδα που υποδυόταν στην επιτυχημένη σειρά.
Καθημερινά όλες οι εξελίξεις και τα νέα της σειράς Παγιδευμένοι θα τα βρίσκεις εδώ.
«Πήρα πολλά από τους Παγιδευμένους»
«Ήταν μία αξιοθαύμαστη γυναίκα, δυναμική όταν χρειαζόταν, που παραδινόταν απόλυτα και στον έρωτα. Δεν ξέρω πόση δύναμη και κουράγιο χρειάζεται στους γονείς που στην πιο ευχάριστη στιγμή της ζωής τους όταν περιμένουν το παιδί τους, χάνουν τον σύντροφό τους. Λόγω των σπουδών ψυχολογίας, όταν παίρνω ένα κείμενο, προσπαθώ πρώτα να κατανοήσω εγκεφαλικά τον χαρακτήρα και μετά να περάσω στην πράξη».
«Τα γυρίσματά μου ήταν σε συγκεκριμένες ιστορίες, ενώ θα ήθελα να συναναστραφώ με περισσότερους ηθοποιούς από το καστ.
Πήρα πάρα πολλά από τους Παγιδευμένους. Πάντα υπάρχουν πράγματα που δεν πάνε καλά όπως σε όλες τις δουλειές αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν σε βαθμό που να μου μαυρίσει την εμπειρία μου από το σίριαλ» ανέφερε για τον πρόσφατο ντόρο για τη σειρά που έριξε αυλαία.
Η γνωριμία με τον Κίμωνα Κουρή και τηλεοπτική τους συνύπαρξη
«Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος κανόνας για το αν είναι καλό ή κακό να είσαι στον ίδιο χώρο με τον σύντροφό σου, έχει να κάνει με τους χαρακτήρες των συντρόφων. Στην περίπτωση μου είναι χαρά και δώρο να συνεργάζομαι με τον Κίμωνα (Κουρή). Το χάρηκα πολύ μακάρι να ξανασυνεργαστούμε, χωρίς να αποτελεί αυτοσκοπό.
Η γνωριμία μας μετράει πολλά χρόνια, ήμασταν συμφοιτητές στο ΚΘΒΕ, ήταν η πρώτη μου γνωριμία και χειραψία στη σχολή. Είχαμε παραμείνει φίλοι από τότε, μέχρι να ξαναβρεθούμε σε κάποιες δουλειές.
«Δεν μου αρέσει να μαλώνω, πρέπει να ξεπεράσω τα όρια της υπομονής και της αντοχής μου προκειμένου να τσακωθώ. Πάνω στα νεύρα μπορεί να πεις πράγματα που δεν τα εννοείς. Από μικρή πάντα σκεφτόμουν πώς ακούγονται αυτά που λέω, έπαιρνα απόσταση από τα πράγματα».
Ιωάννα Τριανταφυλλίδου: «Σχολιάζουν τον χαρακτήρα μου χωρίς να με ξέρουν»
«Στα social media ή σε εκπομπές σχολιάζουν τον χαρακτήρα μου από ένα βλέμμα μου ή μια λέξη, χωρίς καν να με ξέρουν. Ως άνθρωπος δεν είμαι καθόλου επικριτική, θέλω να έχω ολοκληρωμένη εικόνα για κάποιον πριν εκφέρω άποψη. Δεν ξέρω τι κουβαλάει ο καθένας στο μυαλό του. Ζούμε σε μια εποχή θυμού και βίας, μακάρι να ήταν τα ‘’πεσίματα’’ όπως αυτά που συζητάμε και όχι να στέλνουμε ένα 15χρονο παιδί στο νοσοκομείο για την ταυτότητά του. Δεν χωράει στο κεφάλι μου με τι τρόπο μπορεί ο καθένας να βγάλει την οργή, το θυμό, τα προβλήματα, τα κόμπλεξ και τις φοβίες του επάνω στους άλλους».
Οι γονείς της, στήριζαν όλα όσα έκανε, αλλά όταν κατάλαβαν ότι εννοούσε ότι θα γίνει ηθοποιός θορυβήθηκαν.
«Οι γονείς μου είναι υποστηρικτικοί και fan της δουλειάς μου. Η μητέρα μου έχει άγχος και βλέπει τα πάντα δύο φορές, την πρώτη παρατηρεί και τη δεύτερη θα αφεθεί. Ο πατέρας μου είναι πιο αγνός θεατής από την πρώτη φορά, έχει δε ένα χαρακτηριστικό γέλιο που στο θέατρο εντόπιζα πάντα που ακριβώς καθόταν».
Αναφέρθηκε και στα εφηβικά της χρόνια, λέγοντας:
«Ήμουν το παιδί που θα με έβγαζαν από την τάξη για να με πάνε στον λυκειάρχη, αλλά δεν τους πήγαινε τελικά η καρδιά να μου δώσουν αποβολή. Με έπιανε σπαστικό γέλιο στην τάξη, άκουγα τα σαρδάμ του μαθηματικού σε σημείο που ερχόταν από πάνω μου και με κοιτούσε για να δει αν ξαναγελάσω».
