ια τον ρόλο του σημειώνει πως είναι ένας συμπαθής-αντιπαθής χαρακτήρας. Και η αλήθεια είναι πως ενώ ο Μελέτης είναι από εκείνους, που δε θα ήθελε κάποιος να τα βάλει μαζί του στο Διαφάνι, έχει καταφέρει να μετατρέψει το κοινό να τον βλέπει με συμπάθεια.
Κάτι βέβαια που χρειάστηκε χρόνο, αφού στην αρχή υπήρχαν και αντιδράσεις του κόσμου για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα στις “Άγριες Μέλισσες”. Αυτό, όμως, από μόνο του καθιστά την επιτυχία του Γιώργου Γεροντιδάκη.
Γιατί αν δεν ήταν πειστικός ως Μελέτης, τότε δε θα είχε καταφέρει τον στόχο του, ούτε εκείνος, ούτε και το τιμ της σειράς. Με το πέρασμα του χρόνου, βέβαια, το ποσοστό της συμπάθειας των τηλεθεατών έχει ανέβει σημαντικά.
Μετρώντας πλέον 20 χρόνια στον χώρο, στον οποίο μπήκε από πολύ μικρός και από την πολύ γλυκιά ταινία του Κώστα Καπάκα “Πέπερμιντ” ο Γιώργος βιώνει μια χρονιά, όπου επιτέλους για εκείνον δεν κλήθηκε να παίξει πια τον καλό, όπως γινόταν μέχρι τώρα, αλλά τον “κακό”.
Στο πρόσωπο του η σεναριογράφος Μελίνα Τσαμπάνη είδε τον ιδανικό Μελέτη και δικαιώθηκε. Άλλωστε μια από τις επιτυχίες της συγκεκριμένης σειράς είναι το casting της (που υπογράφει η Μιράντα Ρωσταντή).
Προς το παρόν τα γυρίσματα της πιο επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς των τελευταίων χρόνων πάγωσαν λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, όμως δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Οπως άλλωστε παραδέχεται στο All4fun, θα πρέπει “πάντα να βλέπουμε την θετική πλευρά σ’ ότι συμβαίνει. Έτσι και τώρα, έχουμε την ευκαιρία αν και σε καραντίνα να δούμε τι λάθος έχουμε κάνει σαν άνθρωποι όχι μόνο με τους γύρω μας αλλά και με τη φύση. Έχουμε πολύ χρόνο πλέον να σκεφτούμε πως να διορθώσουμε και να προετοιμαστουμε για την επόμενη μέρα που είναι εξίσου κρίσιμη…”¨
* Έχω ένα μότο στην ζωή μου που είναι το εξής: “Κάποια πράγματα στη ζωή τα επιλέγεις και άλλα σε επιλέγουν”. Η συγκεκριμένη δουλειά με διάλεξε, και εγώ με την σειρά μου προσπαθώ να δουλεύω για φανώ αντάξιος της επιλογής αυτής. Το κομβικό έτος 1999 ήταν αρχή για όλα, με την ταινία “Πέπερμιντ” του Κώστα Καπάκα. Ήταν σαν ήμουν πολλά χρόνια στο χώρο, ένιωσα σαν το σπίτι, ήμουν ελεύθερος, χαλαρός αλλά δουλεύα πολύ σ’ ολα τα χρόνια του σχολείου μέχρι και τώρα.. Πολλές εικόνες αυτά τα 20 χρόνια και πολύ όμορφες στιγμές με υπέροχους ανθρώπους και της παλιάς αλλά και της νέας γενιάς.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει χρώμα, ζωή, επικοινωνία, χαρά, λύπη, διασκέδαση, απόδραση, παιχνίδι, επιτυχία, αποτυχία, συναντήσεις με ιδιαίτερους άνθρωπους, ψυχαγωγία, ψυχοθεραπεία, συζήτηση, γνώση, φως, μουσική. Με λίγα, αλλά ουσιαστικά λόγια είναι κάτι μοναδικό και είμαι ευχαριστημένος που μπορώ και κάνω το χόμπι μου επάγγελμα.
* Ο κόσμος γέρνει, γκρεμίζεται…”Σαίξπηρ “Άμλετ”. Έτσι μπορώ να περιγράψω το πώς ένας καλλιτέχνης αντιμετωπίζει τη σημερινή πραγματικότητα.
* Οσο για αυτό που συμβαίνει σε όλους αυτήν την στιγμή μας ξεπερνά και δεν ξέρω πως θα είμαστε μετά από όλη αυτή την κατάσταση. Είναι πρωτόγνωρο αυτο που ζούμε, βέβαια θα πρέπει πάντα να βλέπουμε την θετική πλευρά σ’ ότι συμβαίνει. Έτσι και τώρα, έχουμε την ευκαιρία αν και σε καραντίνα να δούμε τι λάθος έχουμε κάνει σαν άνθρωποι όχι μόνο με τους γύρω μας αλλά και με τη φύση. Έχουμε πολύ χρόνο πλέον να σκεφτούμε πως να διορθώσουμε και να προετοιμαστουμε για την επόμενη μέρα που είναι εξίσου κρίσιμη.. “Μένουμε σπίτι” για όλους και για να αλλάξουμε το μέσα μας.. Ας το δούμε θετικά.
* Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι αν το επάγγελμα μας έχει την ικανότητα να αλλάξει την κατάσταση ή τις καταστάσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σαν άνθρωποι μέσα στην καθημερινότητα μας και μπορώ να πω πως υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως είμαστε μόνοι και απόκομμένοι από την κοινωνία.
* Όμως έρχονται εκείνες οι μοναδικές μαγικές στιγμές που κοινό και ηθοποιοι πάλλονται στην ίδια συχνότητα και εκεί μπορούν να αλλάξουν όλα. Δεν ξέρω αν έχει την δύναμη να δώσει απαντήσεις η τέχνη έχει όμως την ικανότητα να φυτέψει τον σπόρο στο μυαλό και στη καρδιά του θεατή ώστε να ψάξει ο ίδιος τις απαντήσεις για μια καλύτερη ζωή.
* Στα τέλη Μαϊου έγινε ένα τηλεφώνημα. Ηρθα και έκανα μία φορά οντισιόν στις “Άγριες Μέλισσες και θυμάμαι τη Μελίνα (σ.σ Τσαμπάνη) που μου είπε “θες πολύ να κάνεις τον κακό”. Εγώ δεν είχα κάνει ποτέ κακό ρόλο και ξαφνικά ήρθε η πρόταση, την οποία περίμενα πως και πως. Ήμουν έτοιμος για αυτό το βήμα στη ζωή μου.
* Καλλιτεχνικά, είναι η πρώτη φορά που μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω ρόλο “κακού” και ευχαριστώ τη Μελίνα Τσαμπάνη και τον Λευτέρη Χαρίτο και τον Σπύρο Μιχαλόπουλο για την ευκαιρία. Για μένα ήταν εξαρχής μία πρόκληση και το αντιμετωπίζω ως μία πρόκληση που με ευχαριστεί. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που βρίσκομαι σ’ αυτό το καστ όχι επειδή πάει καλά η σειρά αλλά γιατί είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να γίνω φίλος μ’ αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους.. Θα έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
* Ήταν και είναι ακόμα ένα ταξίδι προς το άγνωστο αυτός ο ρόλος, μία “εποχή” που δεν είχα ζήσει. Οπότε, μελέτησα, είδα σειρές, ήταν πολύ ιντριγκαδόρικο να κάνω αυτόν τον ρόλο. Αν και στα πρώτα επεισόδια δεν μπορούσα να προβλέψω ότι ο ρόλος θα απασχολήσει τόσο.
* Έχω αφοσιωθεί στον Μελέτη. Είναι ένας ήρωας που εξελίσσεται συνεχώς. Αυτό που με δυσκόλεψε είναι το να καταφέρω να φαίνεται ένας σκληρός-παγερός άνθρωπος, αλλά παράλληλα να δείχνει τα συναισθήματά του στην οικογένεια Δούκα, στην Πηνελόπη. Αυτό που με δυσκολεύει είναι ότι δεν μπορείς να προβλέψεις το τι σκέφτεται. Πάλλεται, χωρίς να το δείχνει.
* Ο κόσμος εκδηλώνει την αγάπη του ως προς το έργο. Νομίζω ότι ο Μελέτης είναι ένας συμπαθής-αντιπαθής ήρωας. Είναι κάτι πολύ ευχάριστο και δεν πίστευα ότι θα συμβεί.
* Είναι πραγματικά ένα δώρο η συνεργασία με τους ανθρώπους μπροστά και πίσω από τις κάμερες, είναι επαγγελματίες και κάνουν την δουλειά μας πολύ εύκολη. Οι σκηνοθέτες μας και η Μελίνα Τσαμπάνη έφτιαξαν ένα υπέροχο καστ με εκπληκτικους ηθοποιούς και μοναδική πλοκή που ξαφνιάζει και έμας που το ζούμε από μέσα. Για μένα είναι οικογένεια και είμαι χαρούμενος που ζω και κινούμαι ανάμεσα τους ειναι πηγή έμπνευσης όλοι τους.
* Όσο για τον κόσμο έχω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ευχαριστούμε, έχουν αγκαλιάσει το Διαφάνι με αγάπη πλημμυρίζοντας μας με μοναδικά συναισθήματα. Το θετικοτερο όλων είναι στροφή του κόσμου προς την τηλεόραση μετά από πολλά χρόνια.
* Σαφώς και υπήρχαν αντιδράσεις από τον κόσμο προς εμένα και ειδικά στην αρχή της σειράς και ήταν και λογικό. Σκότωσα τον πιο καλό χαρακτήρα μες στο Διαφάνι τον Γιάννο. Αυτό προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις εκείνη την περίοδο, αλλά ευτυχώς κατάφερα να αντιστρέψω την κατάσταση.
* Ναι περίμενα ότι οι “Άγριες Μέλισσες” θα είχαν μεγάλη επιτυχία από τις οντισιόν κιόλας. Ο λόγος είναι το σενάριο, η σκηνοθεσία, το καστ, ότι είναι εποχής, το soundtrack, και το συνεργείο δεν θες και πολλά για να καταλάβεις ότι κάτι καλό θα γίνει.! Και το περίμενα λοιπόν και είμαι χαρούμενος για το προαίσθημα που είχα.
* Ο κινηματογράφος είναι η μεγάλη μου αγάπη. Η πρώτη μου επαφή. Αν μπορούσα θα έκανα μόνο κινηματογράφο γιατί συνδυάζει πολλές τέχνες μαζί. Είναι τρομερό να βλέπεις τον εαυτό σου στην μεγάλη οθόνη. Έχω κάνει πέντε μεγάλου και αρκετές μικρού και ο τρόπος που γίνεται το γύρισμα διαφέρει αρκετά γιατί επιμένεις στην λεπτομέρεια.
* Όπως ανέφερα η ταινία “Πέπερμιντ” ήταν η πρώτη επαφή μου με τον κινηματογράφο. Θυμάμαι τα πάντα τα φώτα, τα γυρίσματα, το συνεργείο, τους ηθοποιούς που τους ηξερα από την τηλεόραση και ξαφνικά τους βλέπω δίπλα μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο αλλά και ελκυστικό. Θυμάμαι πόσες ώρες δουλειάς χρειάστηκαν, τα ταξίδια μέσω της ταινίας σε μέρη της Ελλάδας και στο τέλος η μεγάλη επιτυχία που ακολουθησε μ’ έκαναν να αγαπήσω το χώρο της υποκριτικής…
* Κάνω αυτήν τη δουλειά 20 χρόνια και τολμώ να πω ότι μεγαλώνω παράλληλα μαζί της. Στο μέλλον θέλω να κάνω τέτοιες δουλειές, να είμαι χαρούμενος. Θέλω να κάνω παραστάσεις, ταινίες, σειρές με επίπεδο που να με εξελίσσουν και να μπορούμε να «λέμε κάτι» στους ανθρώπους» που μας βλέπουν.
* Προσπάθησα να κάνω μια σκηνοθετική απόπειρα πριν από δύο χρόνια αλλά τελικά έκανα πίσω γιατί κατάλαβα ότι δεν είναι κάτι απλό να ανεβάσεις μια παράσταση. Χρειάζεται να έχεις στόχο και δεν είχα ή μάλλον φοβήθηκα ότι δεν ειχα και εν τέλει το άφησα στην άκρη. Ελπίζω να συναντηθούμε σύντομα όμως γιατί όσο μεγαλώνω μου βγαίνει ο σκηνοθέτης από μέσα μου (χαχααα).
* Παίζω κιθάρα, μάλλον προσπαθώ να μάθω, το είχα απωθημένο και τώρα που έχω το δικό μου σπίτι βρήκα μια κιθάρα και κάνω πως παίζω. Περνάει βέβαια ευχάριστα η ώρα με τις νότες και επίσης με βοηθάει στη εκμάθηση για την σειρά αλλά και στο θέατρο.
* Η πρώτη μου εμπειρία και επαφή με το γήπεδο ήρθε το 1997 όπου παρακολουθησα από κοντά την αγαπημένη μου ομάδα τον Ολυμπιακό και από εκείνη την μερα ερωτεύτηκα την στρογγυλή θέα. Με το μπάσκετ η επαφή μου είχε ξεκινήσει πιο πριν, καθώς η μητέρα με έμαθε τα πρώτα μου σουτ και στο Ελληνικό που πήγαιναμε για να παίξουμε είχα να την τύχη να μάθω και να αγαπήσω το μπασκετ από ένα σπουδαίο παίκτη που τον έζησα λίγο βέβαια αλλά έμοιαζε για μένα θεός τον Ζαρκο Πασπαλι. Όσο μεγάλωνα το γήπεδο έγινε για μένα επιτακτική ανάγκη στη ζωή μου προσπαθούσα να πηγαίνω παντού και κυρίως να ακολουθώ τον Ολυμπιακό. Βέβαια τα τελευταία χρόνια δεν ασχολούμαι γιατί έχει χαθεί η μαγεία που υπήρχε κάποτε!!
* Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιες από τις συνεργασίες μου παρόλο που είμαι περήφανος για όλες. Κάθε συνεργασία σου δίνει την δυνατότητα να έρθεις κοντά με αξιόλογους συνεργάτες και να αποκομίσεις εμπειρίες που θα σε κάνουν να εξελιχθείς. Θα ήταν άδικο να αναφέρω κάποια συγκεκριμένη γιατί χωρίς μια από αυτές τις συνεργασίες δεν θα προέκυπτε η επόμενη. Είναι μια αλυσίδα που σε προτρέπει να εξελίσσεσαι διαρκώς.
* Είχα και έχω την τύχη να συνεργάζομαι με αξιόλογους δημιουργούς της τέχνης που έχουν τον τρόπο να βγάζουν από σένα το μέγιστο των δυνατοτήτων σου. Αυτό που εύχομαι είναι να συνεχίζω να συνεργάζομαι με ανθρώπους σαν και εκείνους.
* Υπάρχουν πολλοί ρόλοι που θα ήθελα να μπω σ’ αυτούς αλλά προσπαθώ να φτάσω σ’ εκείνους βήμα βήμα. Η επαφή που είχα με την αρχαία ιστορία μέσω του Δηπεθε Αγρινίου και της παράστασης που κάναμε μ’ εκανε να αγάπησω τις τραγωδίες και να θέλω να παίξω στην Επίδαυρο!
* Στην Αθήνα μου αρέσει το φως, ο ήχος της πόλης, ο ρυθμός της, η αέναη κίνηση της, η ενέργεια που έχει λόγω της ιστορίας της, το δεος που νιώθω αντικρίζοντας την Ακρόπολη. Από την άλλη εκείνο που με λυπεί είναι τα μουντά χρώματα και το γκρίζο που αντικρίζω. Επίσης η έλλειψη παιδείας και ότι δεν σκεφτόμαστε ΑΜΕΑ και αστέγους, είναι δυστυχώς μια πόλη που φαίνονται τα αποτελέσματα της κρίσης παντού και της πολιτικής αμάθειας που βιώνουμε εδώ και δεκαετίες.
* Το All4fun φέρνει το κοινό κοντά στις τέχνες, στο θέατρο, ενημερώνει καθημερινά τους αναγνώστες του για θέματα που δεν είναι μόνο καλλιτεχνικής φύσεως, δίνει λόγο σε νέους καλλιτέχνες να δείξουν τους και αυτό δεν το κάνουν πολλοί. Εκείνο όμως που μου αρέσει περισσότερο είναι ο ένας και μοναδικός Κ.Κ, που υπογράφει την σχετική στήλη!
& Μπορείτε να δείτε όλα τα επεισόδια από τις “Άγριες Μέλισσες από το επίσημο σάιτ του ΑΝΤ1 ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 19/3/2020
