Οι Άγριες Μέλισσες έφτασαν στο τέλος τους, με το φινάλε να είναι ανατριχιαστικό. Αρκετές σκηνές μας έβαλαν σε σκέψεις, ενώ άλλες μας συγκίνησαν βαθιά. Ο Μελέτης, ο Δούκας και η Μυρσίνη αποχαιρέτησαν τους τηλεθεατές, κλείνοντας για πάντα τα μάτια τους.
Κάποιες σκηνές δεν έγιναν τυχαία. Υπήρξαν αρκετοί συμβολισμοί που μας απέδειξαν πως οι Άγριες Μέλισσες δεν ήταν απλώς μία σειρά μυθοπλασίας, αλλά μία ιστορία δυνατή, που πέρασε ηχηρά μηνύματα στον κόσμο.
Ο πρώτος συμβολισμός έρχεται με τον θάνατο της Μυρσίνης. Σίγουρα οι περισσότεροι θα άκουσαν την Θεοδοσία να λέει πως πέρασαν 6 χρόνια, από τη στιγμή που έπαθε το πρώτο εγκεφαλικό και καθηλώθηκε στο νοσοκομειακό κρεβάτι. Έξι χρόνια για την αρχόντισσα του Διαφανίου, γεμάτα σιωπή και βουβό πόνο.
Ο αριθμός έξι δεν ήταν τυχαίος. Έξι χρόνια έμεινε και η Ελένη στη φυλακή, ζώντας τον απόλυτο εφιάλτη στα χέρια της Μυρσίνης…
Μόλις η Μυρσίνη ακολούθησε τη Θεοδοσία, οδηγήθηκε στο αρχοντικό της, στο Διαφάνι. Εκεί, επίτιμοι καλεσμένοι την περίμεναν για να απολαύσουν τον χορό της με τον Δούκα Σεβαστό. Ο άνθρωπος που αγάπησε όσο κανέναν, την κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά του.
Απέναντι, βρίσκονταν μόνο ο Νικηφόρος και ο Κωνσταντής. Κανείς άλλος. Ούτε η Πηνελόπη, ούτε ο Σέργιος. Άλλος ένας συμβολισμός που μας έβαλε σε σκέψεις…
Τέλος, το πιο σημαντικό, είναι το πως ολοκληρώθηκαν οι Άγριες Μέλισσες. Η σειρά ξεκίνησε με την Ελένη Σταμίρη στα χωράφια να θερίζει και τελείωσε με την Ελένη Σταμίρη στα χωράφια να αγγίζει τα στάχυα. Σκηνές καθηλωτικές που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας.
