Η Δανάη Μιχαλάκη υποδύεται τη «Δρόσω» στις «Άγριες Μέλισσες» και από τότε κάθε της βήμα βλέπει τα φώτα της δημοσιότητας, μιας και οι πιστοί τηλεθεατές της σειράς επιθυμούν να ξέρουν τα πάντα για τους ηθοποιούς της.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε, ωστόσο, στο ένθετο «tv kous kous» που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, μίλησε, μεταξύ άλλων, για τις αντιδράσεις του κόσμου όταν τη συναντά στο δρόμο και μας ξάφνιασε, λέγοντας ποιες στιγμές αναπολεί περισσότερο από τη ζωή πριν την αναγνωρισιμότητα.
Μετά το πρώτο επεισόδιο, μετά τα υψηλά ποσοστά και όλη αυτή τη φρενίτιδα που άρχισε να δημιουργείται γύρω από τις Άγριες Μέλισσες πώς ένιωσες;
Αισθάνθηκα όμορφα, ένιωσα υπερήφανη που δουλέψαμε τόσο σκληρά και δώσαμε αυτό το αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής, παρασυρθήκαμε κι εμείς τόσο πολύ από το σενάριο, τη σκηνοθεσία, δουλεύαμε τόσες ώρες, οπότε άργησα κάπως να αντιληφθώ τι συμβαίνει. Να σημειώσω, όμως, ότι γι’ αυτό που αισθάνομαι περισσότερο υπερήφανη είμαι για το ότι ακόμη κι αν η σειρά δεν είχε αυτό το αποτέλεσμα, αυτή την απήχηση, όλοι εμείς οι συντελεστές θα δουλεύαμε το ίδιο σκληρά.
Στο δρόμο που σε συναντούν, τι σου λένε;
Είμαι από εκείνους που κυκλοφορούν με τα μέσα μεταφοράς. Δεν έχω ζήσει ακραία πράγματα, για μένα είναι πολύ όμορφο να με συναντά ο κόσμος και να με σταματά για να μου πει πόσο του αρέσει η δουλειά που κάνουμε, ο ρόλος που υποδύομαι. Αυτό, πάντως, που μου κάνει εντύπωση είναι που όλοι μου λένε “Δροσούλα, εσύ είσαι;”.
Νιώθεις ότι ο ρόλος της Δρόσως θα σε ακολουθεί για πάντα;
Ναι, ακριβώς, νομίζω πως ότι κι αν κάνω θα με λένε Δρόσω.
Η σειρά σού άλλαξε τη ζωή;
Ναι, ήδη μου έχει ανοίξει πόρτες, μου γίνονται προτάσεις.
Η δύναμη της τηλεόρασης νιώθεις ότι είναι τεράστια;
Νιώθω ότι η τηλεόραση ανοίγει πολύ περισσότερες πόρτες από ότι το θέατρο. Η τηλεόραση είναι ένα καλό πάτημα.
Η αναγνωρισιμότητά σου άλλαξε την καθημερινότητα;
Έχω μία άγνοια, τις ίδιες τρέλες που έκανα και πριν θα κάνω και τώρα. Κάποιες φορές, μέσα στο μετρό, όμως, αναπολώ το ότι πριν έμπαινα στα μέσα μεταφοράς και δεν με ήξερε κανείς.
