Μία αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε η αγαπημένη ηθοποιός Πέμη Ζούνη στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα!», και μίλησε για όλα.
Στην αρχή η Πέμη Ζούνη μίλησε σχετικά με την σειρά που πρωταγωνιστεί: «Ελπίζω να λυθεί το θέμα με τον ”Έρωτα φυγά” σύντομα. Τυπικά οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις για τη σειρά είναι εντάξει γιατί μας τελειώνουν καθώς αδυνατούν να ανταποκριθούν.
Καθημερινά όλες οι εξελίξεις και τα νέα της σειράς Έρωτας φυγάς θα τα βρίσκεις εδώ.
Γιατί όμως δεν ‘μαζεύουν’ τις φήμες για κάποιους από εμάς ότι σταματάει για λόγους δικούς μας; Αυτό με θυμώνει. Τη σειρά την αγαπάμε και θα τη στηρίζαμε όλοι να πάει κάπου αλλού».
«Ο πατέρας μου που έφυγε όταν ήμουν μικρή, δεν θα ήθελε να ακολουθήσω τον δρόμο του ηθοποιού. Η μητέρα μου αναγκαστικά έκανε και τους δυο γονιούς. Η μητέρα μου είχε την αυστηρότητα του πατέρα, αλλά ήταν ένα πολύ σύγχρονο μυαλό.
Η μητέρα μου ήταν πάντα δίκαιη στην κριτική της, δεν μου χαριζόταν. Μου έλεγε και τα αρνητικά», ανέφερε σχετικά με την οικογένειά της.
Ένα ταυτοτικό στοιχείο της αγαπημένης ηθοποιού είναι η φωνή της και γι’ αυτό σχολίασε: «Με αναγνωρίζουν και μόνο με την φωνή μου. Αν βγω μεταμφιεσμένη, με άλλα μαλλιά, με γυαλιά και μιλήσω θα με αναγνωρίσουν αμέσως.
Μια φορά, μια κυριά μου είχε πει: ‘όταν σας ακούω στην τηλεόραση μου φεύγει το άγχος και ηρεμώ”. Νευριάζω πολύ αν και μεγαλώνοντας έχω control. Όταν νευριάζω και ξέρω πως κάποιος έχει άδικο, τότε γίνομαι πιο σκληρή όχι σε φωνή αλλά σε σχόλια».
Για την επαγγελματική της πορεία μέσα από τα σίριαλ σημείωσε: «Αγαπώ πάρα πολύ και τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και το σίριαλ ”Κλείσε τα μάτια”, το καμαρώνω.
Όποτε βλέπω πλάνα ή φωτογραφίες συγκινούμαι. Τότε δεν προλάβαινα να ζήσω αυτόν τον πανικό που είχε συμβεί. Οι κυρίες της ηλικίας μου χαιρόντουσαν πολύ με το ‘Κλείσε τα μάτια’, τότε ήμουν ”μπροστάρισσα”.
Με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη δεν έχω επαφή γιατί πολλές φορές η ζωή μας πάει αλλού. Αλλά είναι μία αγάπη που είναι εκεί», ανέφερε η Πέμη Ζούνη.
Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στην ζωή της ηθοποιού; «Ο έρωτας δεν μπορεί να χωρέσει σε μια κανονικότητα, γιατί μετά ψιλοσβήνει. Ο έρωτας πρέπει να είναι με αντίσταση, πρέπει να έχει λίγο την φυγή μέσα του.
Στον έρωτα έδωσα αίμα, πόνο, δάκρυ και τον έζησα με τα χίλια. Κάποτε ο Φασουλής μου έλεγε: ”ρε Ζούνη, χωρίς απόγνωση δεν ζεις εσύ”. Ήταν υπερεκτιμημένο όλο αυτό που ζουσα γιατί το είχα ανάγκη, ήταν η φλόγα για την φλόγα.
Ο έρωτας μπορεί να είναι καταστροφικός το λέει άλλωστε και η τέχνη. Πιστεύω πως η τέχνη είναι πιο δυνατό πράγμα από τον έρωτα και δεν απιστεί ποτέ».
