Τι γίνεται όταν το προσδόκιμο ζωής είναι τα 100 έτη;
Το να έχεις χαρούμενους ηλικιωμένους, το λες και επιτυχία για ένα κράτος.
Αυτό το έχει καταφέρει η Ιαπωνία, που έχει έναν πληθυσμό με προσδόκιμο ζωής τα 100 έτη. Τι κάνεις λοιπόν όταν έρθει η ώρα να σταματήσουν να δουλεύουν; Πολύ απλά, δεν σταματάνε να δουλεύουν.
Είναι γνωστό από έρευνες ότι πολλοί άνθρωποι, όταν βγαίνουν στη σύνταξη, μαραζώνουν, ειδικά όταν αισθάνονται ότι έχουν ακόμη πολλά να προσφέρουν. Η Ιαπωνία λοιπόν δίνει σε αυτούς τους ανθρώπους μια δεύτερη ζωή, σύμφωνα με το BBC.
Νέα καριέρα, σπίτι, μια ήδη οργανωμένη κοινωνία, για να τους βοηθάει να παραμένουν ενεργοί πολίτες.
Ο κ. Ομόρι, συνταξιούχος, πλέον εργάζεται με παιδιά στα σχολεία, βοηθώντας τα να περνάνε με ασφάλεια τον δρόμο. «Μου δίνει ενέργεια το να είμαι κοντά σε παιδιά. Τώρα έχω μια καθημερινότητα και νιώθω ότι μπορώ να συνδεθώ με την κοινωνία», λέει.
Πόλεις ηλικιωμένων
Ο κ. Ομόρι είναι 71 ετών, αλλά όταν πήρε σύνταξη από τη δουλειά του ως κατασκευαστής παιχνιδιών, αισθανόταν μόνος και απομονωμένος. Αποφάσισε λοιπόν να δηλώσει συμμετοχή στο κυβερνητικό πρόγραμμα που προσφέρει «δεύτερη ζωή» και ελαστικά ωράρια εργασίας στους ηλικιωμένους. Τώρα εργάζεται -επί πληρωμή- στο τοπικό νηπιαγωγείο, όπου οι βάρδιες έχουν χωριστεί σε part time θέσεις εργασίας για να δίνεται δουλειά στους ηλικιωμένους.
Ο αριθμός των ανθρώπων παγκοσμίως με ηλικία άνω των 50, αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2050 και η Ιαπωνία είναι ήδη γνωστή για το υψηλό προσδόκιμο ζωής του πληθυσμούς της. Με το 1/3 του πληθυσμού της να είναι πάνω από 65 ετών, η κοινωνία πρέπει να προσαρμοστεί.
Στο πανεπιστήμιο του Τόκιο, η καθηγήτρια Χιρόκο Ακιγιάμα, διεξάγει μελέτες για τους ηλικιωμένους. «Πρέπει να δούμε πως θα σχεδιάσουμε τη ζωή των 100 ετών. Η δομή της κοινωνίας μας φτιάχτηκε όταν ο πληθυσμός ήταν πολύ νεότερος. Πρέπει να ανασχεδιάσουμε την κοινωνία για να καλυφθούν οι ανάγκες των υπερήλικων», λέει.
Έτσι, με χρηματοδότηση από την ιαπωνική κυβέρνηση, ανέπτυξε το πρόγραμμα της δεύτερης ζωής. Εκτός από την ελαστική εργασία, προσφέρονται και κατοικίες ειδικά σχεδιασμένες για ηλικιωμένους. Στην πόλη Κάσιουα έχουν ξαναφτιαστεί δημόσια κτήρια για αυτόν τον σκοπό. Η Κέικο Κοτάκε είναι χαρούμενη που μένει σε ένα από αυτά τα διαμερίσματα. Πριν έπρεπε να ανεβαίνει πολλές σκάλες για να φτάσει στο σπίτι της, ενώ τώρα με το ασανσέρ η ζωή της είναι πολύ πιο εύκολη. Γιατροί είναι επίσης διαθέσιμοι για τις ανάγκες των ανθρώπων αυτών, ενώ βοηθούν και όποιον από τους γείτονες έχουν ανάγκη.
Η ιδέα του να δουλεύεις στα 70 και στα 80, δεν είναι δημοφιλής σε πολλά κράτη, αλλά πολλοί ηλικιωμένοι έχουν παραδεχτεί ότι αισθάνονται άγχος όταν παρατάνε τη δουλειά τους.
«Οι ηλικιωμένοι της Ιαπωνίας θέλουν πραγματικά να δουλεύουν. Θέλουν να συνεισφέρουν, να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας, και έτσι προθυμοποιούνται να συνεχίσουν να δουλεύουν. Και βλέπουμε τα οφέλη και εννοώ τα οφέλη στην υγεία», λέει η κ. Ακιγιάμα.
